Sözlükerem

İstanbul= İstanmu mu! (Ses tonu dahi değiştirilir)
Ayakkabı= Akabii
Çikolata= Çikoka
Bisiklet= Bisik
Şeker= Şiiik
Kaplan= Kaplan (Adeta kükreyerek, sanırım oğluşu kensini kaplan gibi hissedip kaplan diyor)
Otur= ot ot ot! (defalarca tekrarlanır)
Kapak= Kapok ( ses gene kalınlaşır)

Açılmıyor= Açılmıyor (Kendini acındıran bir ses tonuyla... muhtemelen elinde kapağı açılmaya bir şey var onun kapağını açmamız için uğraşıyor)

Kucağına al= kudana (dizlerin önüne geçilip baş havaya kaldırılıp yalvarma modunda)
Annane= Anninni
Çorba= ço baa! (vurgulu)
Dede= dedde
Köpek= Köpik
İbrahim= İyayim
Filiz= biyiz
Pekmez =Petmezzz
A B C= A bi ceee!
Recep=recebe

Atakan= Atakannnn!! (Sondaki n harfi olabildiği kadar uzatılır, çocuğum türk filmi de izlemedi neyin tesirinde kaldı acaba? kadir inanırlar yetişiyorrrrrrrrrr)

Dikkatli ol= Dikaki ooolllll (muhteviyatından oldukça uzaklaşıp adeta şarkı söyler gibi...hatta pata küte düştükten sonra sanki söylenmesi gereken bir şey gibi tekrar ediyor..)
Yağmur= Mağmur (Üst komşunun kızı)
Emine= İmini

Fil= Bil (Bir taşla iki kuş vuruyor bizim oğlan hem fil diyor hem pil.)

Kucağına al= Kudana

Bir tane= Bidanee

Basket= bakkeeettt